Skip to content

4.14 ตุวฏกสุตฺต

922.
1096

“ปุจฺฉามิ ตํ อาทิจฺจพนฺธุ,
วิเวกํ สนฺติปทญฺจ มเหสิ;
กถํ ทิสฺวา นิพฺพาติ ภิกฺขุ,
อนุปาทิยาโน โลกสฺมิํ กิญฺจิ”. (1)

923.
1097

“มูลํ ปปญฺจสงฺขาย, (อิติ ภควา)
มนฺตา อสฺมีติ สพฺพมุปรุนฺเธ;
ยา กาจิ ตณฺหา อชฺฌตฺตํ,
ตาสํ วินยา สทา สโต สิกฺเข. (2)

924.
1098

ยํ กิญฺจิ ธมฺมมภิชญฺญา,
อชฺฌตฺตํ อถ วาปิ พหิทฺธา;
น เตน ถามํ กุพฺเพถ,
น หิ สา นิพฺพุติ สตํ วุตฺตา. (3)

925.
1099

เสโยฺย น เตน มญฺเญยฺย,
นีเจโยฺย อถ วาปิ สริกฺโข;
ผุฏฺโฐ อเนกรูเปหิ,
นาตุมานํ วิกปฺปยํ ติฏฺเฐ. (4)

926.
1100

อชฺฌตฺตเมวุปสเม,
น อญฺญโต ภิกฺขุ สนฺติเมเสยฺย;
อชฺฌตฺตํ อุปสนฺตสฺส,
นตฺถิ อตฺตา กุโต นิรตฺตา วา. (5)

927.
1101

มชฺเฌ ยถา สมุทฺทสฺส,
อูมิ โน ชายตี ฐิโต โหติ;
เอวํ ฐิโต อเนชสฺส,
อุสฺสทํ ภิกฺขุ น กเรยฺย กุหิญฺจิ”. (6)_

928.
1102

“อกิตฺตยี วิวฏจกฺขุ,
สกฺขิธมฺมํ ปริสฺสยวินยํ;
ปฏิปทํ วเทหิ ภทฺทนฺเต,
ปาติโมกฺขํ อถ วาปิ สมาธิํ”. (7)

929.
1103

“จกฺขูหิ เนว โลลสฺส,
คามกถาย อาวรเย โสตํ;
รเส จ นานุคิชฺเฌยฺย,
น จ มมาเยถ กิญฺจิ โลกสฺมิํ. (8)

930.
1104

ผเสฺสน ยทา ผุฏฺฐสฺส,
ปริเทวํ ภิกฺขุ น กเรยฺย กุหิญฺจิ;
ภวญฺจ นาภิชปฺเปยฺย,
เภรเวสุ จ น สมฺปเวเธยฺย. (9)

931.
1105

อนฺนานมโถ ปานานํ,
ขาทนียานํ อโถปิ วตฺถานํ;
ลทฺธา น สนฺนิธิํ กยิรา,
น จ ปริตฺตเส ตานิ อลภมาโน. (10)

932.
1106

ฌายี น ปาทโลลสฺส,
วิรเม กุกฺกุจฺจา นปฺปมชฺเชยฺย;
อถาสเนสุ สยเนสุ,
อปฺปสทฺเทสุ ภิกฺขุ วิหเรยฺย. (11)

933.
1107

นิทฺทํ น พหุลีกเรยฺย,
ชาคริยํ ภเชยฺย อาตาปี;
ตนฺทิํ มายํ หสฺสํ ขิฑฺฑํ,
เมถุนํ วิปฺปชเห สวิภูสํ. (12)

934.
1108

อาถพฺพณํ สุปินํ ลกฺขณํ,
โน วิทเห อโถปิ นกฺขตฺตํ;
วิรุตญฺจ คพฺภกรณํ,
ติกิจฺฉํ มามโก น เสเวยฺย. (13)

935.
1109

นินฺทาย นปฺปเวเธยฺย,
น อุณฺณเมยฺย ปสํสิโต ภิกฺขุ;
โลภํ สห มจฺฉริเยน,
โกธํ เปสุณิยญฺจ ปนุเทยฺย. (14)

936.
1110

กยวิกฺกเย น ติฏฺเฐยฺย,
อุปวาทํ ภิกฺขุ น กเรยฺย กุหิญฺจิ;_
คาเม จ นาภิสชฺเชยฺย,
ลาภกมฺยา ชนํ น ลปเยยฺย. (15)

937.
1111

น จ กตฺถิตา สิยา ภิกฺขุ,
น จ วาจํ ปยุตฺตํ ภาเสยฺย;
ปาคพฺภิยํ น สิกฺเขยฺย,
กถํ วิคฺคาหิกํ น กถเยยฺย. (16)

938.
1112

โมสวชฺเช น นีเยถ,
สมฺปชาโน สฐานิ น กยิรา;
อถ ชีวิเตน ปญฺญาย,
สีลพฺพเตน นาญฺญมติมญฺเญ. (17)

939.
1113

สุตฺวา รุสิโต พหุํ วาจํ,
สมณานํ วา ปุถุชนานํ;
ผรุเสน เน น ปฏิวชฺชา,
น หิ สนฺโต ปฏิเสนิกโรนฺติ. (18)

940.
1114

เอตญฺจ ธมฺมมญฺญาย,
วิจินํ ภิกฺขุ สทา สโต สิกฺเข;
สนฺตีติ นิพฺพุติํ ญตฺวา,
สาสเน โคตมสฺส น ปมชฺเชยฺย. (19)

941.
1115

อภิภู หิ โส อนภิภูโต,
สกฺขิธมฺมมนีติหมทสฺสี;
ตสฺมา หิ ตสฺส ภควโต สาสเน,
อปฺปมตฺโต สทา นมสฺสมนุสิกฺเข”ติ. (20)

1116

ตุวฏกสุตฺตํ จุทฺทสมํ.