4.1.11 สปฺปกตฺเถรคาถา
307.
553
“ยทา พลากา สุจิปณฺฑรจฺฉทา,
กาฬสฺส เมฆสฺส ภเยน ตชฺชิตา;
ปเลหิติ อาลยมาลเยสินี,
ตทา นที อชกรณี รเมติ มํ.
308.
554
ยทา พลากา สุวิสุทฺธปณฺฑรา,
กาฬสฺส เมฆสฺส ภเยน ตชฺชิตา;
ปริเยสติ เลณมเลณทสฺสินี,
ตทา นที อชกรณี รเมติ มํ.
309.
555
กํ นุ ตตฺถ น รเมนฺติ,
ชมฺพุโย อุภโต ตหิํ;
โสเภนฺติ อาปคากูลํ,
มม เลณสฺส ปจฺฉโต.
310.
556
ตามตมทสํฆสุปฺปหีนา,
เภกา มนฺทวตี ปนาทยนฺติ;
‘นาชฺช คิรินทีหิ วิปฺปวาสสมโย,
เขมา อชกรณี สิวา สุรมฺมา’”ติ.
557
… สปฺปโก เถโร… .