5.1.2 สุภูตตฺเถรคาถา
320.
573
“อโยเค ยุญฺชมตฺตานํ,
ปุริโส กิจฺจมิจฺฉโก;
จรญฺเจ นาธิคจฺเฉยฺย,
‘ตํ เม ทุพฺภคลกฺขณํ’.
321.
574
อพฺพูฬฺหํ อฆคตํ วิชิตํ,
เอกญฺเจ โอสฺสเชยฺย กลีว สิยา;
สพฺพานิปิ เจ โอสฺสเชยฺย อนฺโธว สิยา,
สมวิสมสฺส อทสฺสนโต.
322.
575
ยญฺหิ กยิรา ตญฺหิ วเท,
ยํ น กยิรา น ตํ วเท;
อกโรนฺตํ ภาสมานํ,
ปริชานนฺติ ปณฺฑิตา.
323.
576
ยถาปิ รุจิรํ ปุปฺผํ,
วณฺณวนฺตํ อคนฺธกํ;
เอวํ สุภาสิตา วาจา,
อผลา โหติ อกุพฺพโต.
324.
577
ยถาปิ รุจิรํ ปุปฺผํ,
วณฺณวนฺตํ สุคนฺธกํ;
เอวํ สุภาสิตา วาจา,
สผลา โหติ กุพฺพโต”ติ.
578
… สุภูโต เถโร… .