6.1.10 สุมนตฺเถรคาถา
429.
706
“ยทา นโว ปพฺพชิโต,
ชาติยา สตฺตวสฺสิโก;
อิทฺธิยา อภิโภตฺวาน,_
ปนฺนคินฺทํ มหิทฺธิกํ.
430.
707
อุปชฺฌายสฺส อุทกํ,_
อโนตตฺตา มหาสรา;
อาหรามิ ตโต ทิสฺวา,
มํ สตฺถา เอตทพฺรวิ”.
431.
708
“สาริปุตฺต อิมํ ปสฺส,
อาคจฺฉนฺตํ กุมารกํ;
อุทกกุมฺภมาทาย,_
อชฺฌตฺตํ สุสมาหิตํ.
432.
709
ปาสาทิเกน วตฺเตน,
กลฺยาไณริยาปโถ;
สามเณโรนุรุทฺธสฺส,
อิทฺธิยา จ วิสารโท._
433.
710
อาชานีเยน อาชญฺโญ,
สาธุนา สาธุการิโต;
วินีโต อนุรุทฺเธน,
กตกิจฺเจน สิกฺขิโต.
434.
711
โส ปตฺวา ปรมํ สนฺติํ,
สจฺฉิกตฺวา อกุปฺปตํ;
สามเณโร ส สุมโน,
มา มํ ชญฺญาติ อิจฺฉตี”ติ.
712
… สุมโน เถโร… .