6.1.12 พฺรหฺมทตฺตตฺเถรคาถา
441.
720
“อกฺโกธสฺส กุโต โกโธ,
ทนฺตสฺส สมชีวิโน;
สมฺมทญฺญาวิมุตฺตสฺส,
อุปสนฺตสฺส ตาทิโน._
442.
721
ตเสฺสว เตน ปาปิโย,
โย กุทฺธํ ปฏิกุชฺฌติ;
กุทฺธํ อปฺปฏิกุชฺฌนฺโต,
สงฺคามํ เชติ ทุชฺชยํ.
443.
722
อุภินฺนมตฺถํ จรติ,_
อตฺตโน จ ปรสฺส จ;
ปรํ สงฺกุปิตํ ญตฺวา,
โย สโต อุปสมฺมติ.
444.
723
อุภินฺนํ ติกิจฺฉนฺตํ ตํ,_
อตฺตโน จ ปรสฺส จ;
ชนา มญฺญนฺติ พาโลติ,
เย ธมฺมสฺส อโกวิทา.
445.
724
อุปฺปชฺเช เต สเจ โกโธ,_
อาวชฺช กกจูปมํ;
อุปฺปชฺเช เจ รเส ตณฺหา,_
ปุตฺตมํสูปมํ สร.
446.
725
สเจ ธาวติ จิตฺตํ เต,
กาเมสุ จ ภเวสุ จ;
ขิปฺปํ นิคฺคณฺห สติยา,
กิฏฺฐาทํ วิย ทุปฺปสุนฺ”ติ.
726
… พฺรหฺมทตฺโต เถโร… .