6.1.5 มาลุกฺยปุตฺตตฺเถรคาถา
399.
671
“มนุชสฺส ปมตฺตจาริโน,
ตณฺหา วฑฺฒติ มาลุวา วิย;
โส ปฺลวตี หุรา หุรํ,
ผลมิจฺฉํว วนสฺมิ วานโร.
400.
672
ยํ เอสา สหเต ชมฺมี,
ตณฺหา โลเก วิสตฺติกา;
โสกา ตสฺส ปวฑฺฒนฺติ,
อภิวฏฺฐํว พีรณํ.
401.
673
โย เจตํ สหเต ชมฺมิํ,
ตณฺหํ โลเก ทุรจฺจยํ;
โสกา ตมฺหา ปปตนฺติ,
อุทพินฺทูว โปกฺขรา._
402.
674
ตํ โว วทามิ ภทฺทํ โว,
ยาวนฺเตตฺถ สมาคตา;
ตณฺหาย มูลํ ขณถ,
อุสีรตฺโถว พีรณํ;_
มา โว นฬํว โสโตว,
มาโร ภญฺชิ ปุนปฺปุนํ.
403.
675
กโรถ พุทฺธวจนํ,
ขโณ โว มา อุปจฺจคา;
ขณาตีตา หิ โสจนฺติ,
นิรยมฺหิ สมปฺปิตา.
404.
676
ปมาโท รโช ปมาโท,
ปมาทานุปติโต รโช;
อปฺปมาเทน วิชฺชาย,
อพฺพเห สลฺลมตฺตโน”ติ.
677
… มาลุกฺยปุตฺโต เถโร… .