6.1.7 กาติยานตฺเถรคาถา
411.
685
“อุฏฺเฐหิ นิสีท กาติยาน,
มา นิทฺทาพหุโล อหุ ชาครสฺสุ;
มา ตํ อลสํ ปมตฺตพนฺธุ,
กูเฏเนว ชินาตุ มจฺจุราชา.
412.
686
เสยฺยถาปิ มหาสมุทฺทเวโค,
เอวํ ชาติชราติวตฺตเต ตํ;
โส กโรหิ สุทีปมตฺตโน ตฺวํ,
น หิ ตาณํ ตว วิชฺชเตว อญฺญํ.
413.
687
สตฺถา หิ วิเชสิ มคฺคเมตํ,
สงฺคา ชาติชราภยา อตีตํ;
ปุพฺพาปรรตฺตมปฺปมตฺโต,
อนุยุญฺชสฺสุ ทฬฺหํ กโรหิ โยคํ.
414.
688
ปุริมานิ ปมุญฺจ พนฺธนานิ,
สงฺฆาฏิขุรมุณฺฑภิกฺขโภชี;
มา ขิฑฺฑารติญฺจ มา นิทฺทํ,
อนุยุญฺชิตฺถ ฌาย กาติยาน.
415.
689
ฌายาหิ ชินาหิ กาติยาน,
โยคกฺเขมปเถสุ โกวิโทสิ;
ปปฺปุยฺย อนุตฺตรํ วิสุทฺธิํ,
ปรินิพฺพาหิสิ วารินาว โชติ.
416.
690
ปชฺโชตกโร ปริตฺตรํโส,
วาเตน วินมฺยเต ลตาว;
เอวมฺปิ ตุวํ อนาทิยาโน,
มารํ อินฺทสโคตฺต นิทฺธุนาหิ;
โส เวทยิตาสุ วีตราโค,
กาลํ กงฺข อิเธว สีติภูโต”ติ.
691
… กาติยาโน เถโร… .