6.1.9 ปุโรหิตปุตฺตเชนฺตตฺเถรคาถา
423.
699
“ชาติมเทน มตฺโตหํ,
โภไคสฺสริเยน จ;
สณฺฐานวณฺณรูเปน,
มทมตฺโต อจาริหํ.
424.
700
นาตฺตโน สมกํ กญฺจิ,
อติเรกํ จ มญฺญิสํ;
อติมานหโต พาโล,
ปตฺถทฺโธ อุสฺสิตทฺธโช.
425.
701
มาตรํ ปิตรญฺจาปิ,
อญฺเญปิ ครุสมฺมเต;
น กญฺจิ อภิวาเทสิํ,
มานตฺถทฺโธ อนาทโร.
426.
702
ทิสฺวา วินายกํ อคฺคํ,
สารถีนํ วรุตฺตมํ;
ตปนฺตมิว อาทิจฺจํ,
ภิกฺขุสํฆปุรกฺขตํ.
427.
703
มานํ มทญฺจ ฉฑฺเฑตฺวา,
วิปฺปสนฺเนน เจตสา;
สิรสา อภิวาเทสิํ,
สพฺพสตฺตานมุตฺตมํ.
428.
704
อติมาโน จ โอมาโน,
ปหีนา สุสมูหตา;
อสฺมิมาโน สมุจฺฉินฺโน,
สพฺเพ มานวิธา หตา”ติ.
705
… เชนฺโต ปุโรหิตปุตฺโต เถโร… .