10.1 กิสาโคตมีเถรีคาถา
“กลฺยาณมิตฺตตา มุนินา,
โลกํ อาทิสฺส วณฺณิตา;
กลฺยาณมิตฺเต ภชมาโน,
อปิ พาโล ปณฺฑิโต อสฺส.
ภชิตพฺพา สปฺปุริสา,
ปญฺญา ตถา วฑฺฒติ ภชนฺตานํ;
ภชมาโน สปฺปุริเส,
สพฺเพหิปิ ทุกฺเขหิ ปมุจฺเจยฺย.
ทุกฺขญฺจ วิชาเนยฺย,
ทุกฺขสฺส จ สมุทยํ นิโรธํ;
อฏฺฐงฺคิกญฺจ มคฺคํ,
จตฺตาริปิ อริยสจฺจานิ”.
“ทุกฺโข อิตฺถิภาโว,
อกฺขาโต ปุริสทมฺมสารถินา;
สปตฺติกมฺปิ หิ ทุกฺขํ,
อปฺเปกจฺจา สกิํ วิชาตาโย.
คลเก อปิ กนฺตนฺติ,
สุขุมาลินิโย วิสานิ ขาทนฺติ;
ชนมารกมชฺฌคตา,
อุโภปิ พฺยสนานิ อนุโภนฺติ”._
“อุปวิชญฺญา คจฺฉนฺตี,
อทฺทสาหํ ปติํ มตํ;
ปนฺถมฺหิ วิชายิตฺวาน,
อปฺปตฺตาว สกํ ฆรํ.
ทฺเว ปุตฺตา กาลกตา,
ปตี จ ปนฺเถ มโต กปณิกาย;
มาตา ปิตา จ ภาตา,
ฑยฺหนฺติ จ เอกจิตกายํ”.
“ขีณกุลีเน กปเณ,
อนุภูตํ เต ทุขํ อปริมาณํ;
อสฺสู จ เต ปวตฺตํ,
พหูนิ จ ชาติสหสฺสานิ.
วสิตา สุสานมชฺเฌ,
อโถปิ ขาทิตานิ ปุตฺตมํสานิ;
หตกุลิกา สพฺพครหิตา,
มตปติกา อมตมธิคจฺฉิํ.
ภาวิโต เม มคฺโค,
อริโย อฏฺฐงฺคิโก อมตคามี;
นิพฺพานํ สจฺฉิกตํ,
ธมฺมาทาสํ อเวกฺขิํหํ.
อหมมฺหิ กนฺตสลฺลา,
โอหิตภารา กตญฺหิ กรณียํ;
กิสา โคตมี เถรี,
วิมุตฺตจิตฺตา อิมํ ภณี”ติ.
… กิสา โคตมี เถรี… .
เอกาทสกนิปาโต นิฏฺฐิโต.