11.1 อุปฺปลวณฺณาเถรีคาถา
“อุโภ มาตา จ ธีตา จ,
มยํ อาสุํ สปตฺติโย;
ตสฺสา เม อหุ สํเวโค,
อพฺภุโต โลมหํสโน.
ธิรตฺถุ กามา อสุจี,
ทุคฺคนฺธา พหุกณฺฏกา;
ยตฺถ มาตา จ ธีตา จ,
สภริยา มยํ อหุํ.
กาเมสฺวาทีนวํ ทิสฺวา,
เนกฺขมฺมํ ทฏฺฐุ เขมโต;
สา ปพฺพชฺชิํ ราชคเห,
อคารสฺมานคาริยํ.
ปุพฺเพนิวาสํ ชานามิ,
ทิพฺพจกฺขุ วิโสธิตํ;
เจโตปริจฺจญาณญฺจ,
โสตธาตุ วิโสธิตา.
อิทฺธีปิ เม สจฺฉิกตา,_
ปตฺโต เม อาสวกฺขโย;
ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา,
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ.
อิทฺธิยา อภินิมฺมิตฺวา,_
จตุรสฺสํ รถํ อหํ;
พุทฺธสฺส ปาเท วนฺทิตฺวา,
โลกนาถสฺส ตาทิโน”.
“สุปุปฺผิตคฺคํ อุปคมฺม ปาทปํ,
เอกา ตุวํ ติฏฺฐสิ สาลมูเล;
น จาปิ เต ทุติโย อตฺถิ โกจิ,
พาเล น ตฺวํ ภายสิ ธุตฺตกานํ”.
“สตํ สหสฺสานิปิ ธุตฺตกานํ,
สมาคตา เอทิสกา ภเวยฺยุํ;
โลมํ น อิญฺเช นปิ สมฺปเวเธ,
กิํ เม ตุวํ มาร กริสฺสเสโก.
เอสา อนฺตรธายามิ,
กุจฺฉิํ วา ปวิสามิ เต;
ภมุกนฺตเร ติฏฺฐามิ,
ติฏฺฐนฺติํ มํ น ทกฺขสิ.
จิตฺตมฺหิ วสีภูตาหํ,
อิทฺธิปาทา สุภาวิตา;_
ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา,
กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ.
สตฺติสูลูปมา กามา,
ขนฺธาสํ อธิกุฏฺฏนา;
ยํ ตฺวํ ‘กามรติํ’ พฺรูสิ,
‘อารตี’ ทานิ สา มม.
สพฺพตฺถ วิหตา นนฺที,
ตโมขนฺโธ ปทาลิโต;
เอวํ ชานาหิ ปาปิม,
นิหโต ตฺวมสิ อนฺตกา”ติ.
… อุปฺปลวณฺณา เถรี… .
ทฺวาทสกนิปาโต นิฏฺฐิโต.