5.9 ภทฺทากุณฺฑลเกสาเถรีคาถา
107.
157
“ลูนเกสี ปงฺกธรี,
เอกสาฏี ปุเร จริํ;
อวชฺเช วชฺชมตินี,
วชฺเช จาวชฺชทสฺสินี.
108.
158
ทิวาวิหารา นิกฺขมฺม,
คิชฺฌกูฏมฺหิ ปพฺพเต;
อทฺทสํ วิรชํ พุทฺธํ,
ภิกฺขุสํฆปุรกฺขตํ.
109.
159
นิหจฺจ ชาณุํ วนฺทิตฺวา,
สมฺมุขา อญฺชลิํ อกํ;
‘เอหิ ภทฺเท’ติ มํ อวจ,
สา เม อาสูปสมฺปทา.
110.
160
จิณฺณา องฺคา จ มคธา,
วชฺชี กาสี จ โกสลา;
อนณา ปณฺณาส วสฺสานิ,
รฏฺฐปิณฺฑํ อภุญฺชหํ.
111.
161
ปุญฺญํ วต ปสวิ พหุํ,
สปฺปญฺโญ วตายํ อุปาสโก;
โย ภทฺทาย จีวรํ อทาสิ,
วิปฺปมุตฺตาย สพฺพคนฺเถหี”ติ.
162
… ภทฺทา กุณฺฑลเกสา เถรี… .