6.1 ปญฺจสตมตฺตาเถรีคาถา
127.
182
“ยสฺส มคฺคํ น ชานาสิ,
อาคตสฺส คตสฺส วา;
ตํ กุโต จาคตํ สตฺตํ,
‘มม ปุตฺโต’ติ โรทสิ.
128.
183
มคฺคญฺจ โขสฺส ชานาสิ,
อาคตสฺส คตสฺส วา;
น นํ สมนุโสเจสิ,
เอวํธมฺมา หิ ปาณิโน.
129.
184
อยาจิโต ตตาคจฺฉิ,
นานุญฺญาโต อิโต คโต;
กุโตจิ นูน อาคนฺตฺวา,
วสิตฺวา กติปาหกํ;
อิโตปิ อญฺเญน คโต,_
ตโตปญฺเญน คจฺฉติ.
130.
185
เปโต มนุสฺสรูเปน,
สํสรนฺโต คมิสฺสติ;
ยถาคโต ตถา คโต,
กา ตตฺถ ปริเทวนา”.
131.
186
“อพฺพหี วต เม สลฺลํ,
ทุทฺทสํ หทยสฺสิตํ;
ยา เม โสกปเรตาย,
ปุตฺตโสกํ พฺยปานุทิ.
132.
187
สาชฺช อพฺพูฬฺหสลฺลาหํ,
นิจฺฉาตา ปรินิพฺพุตา;
พุทฺธํ ธมฺมญฺจ สํฆญฺจ,
อุเปมิ สรณํ มุนิํ”._
188
อิตฺถํ สุทํ ปญฺจสตมตฺตา เถรี ภิกฺขุนิโย …เป… .