1.7 อชกลาปกสุตฺต

เอวํ เม สุตํ— เอกํ สมยํ ภควา ปาวายํ วิหรติ อชกลาปเก เจติเย, อชกลาปกสฺส ยกฺขสฺส ภวเน. เตน โข ปน สมเยน ภควา รตฺตนฺธการติมิสายํ อพฺโภกาเส นิสินฺโน โหติ; เทโว จ เอกเมกํ ผุสายติ. อถ โข อชกลาปโก ยกฺโข ภควโต ภยํ ฉมฺภิตตฺตํ โลมหํสํ อุปฺปาเทตุกาโม เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควโต อวิทูเร ติกฺขตฺตุํ “อกฺกุโล ปกฺกุโล”ติ อกฺกุลปกฺกุลิกํ อกาสิ— “เอโส เต, สมณ, ปิสาโจ”ติ.

อถ โข ภควา เอตมตฺถํ วิทิตฺวา ตายํ เวลายํ อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ—

“ยทา สเกสุ ธมฺเมสุ,
ปารคู โหติ พฺราหฺมโณ;
อถ เอตํ ปิสาจญฺจ,
ปกฺกุลญฺจาติวตฺตตี”ติ. (7)

สตฺตมํ.