2.3 ทณฺฑสุตฺต
13.
85
เอวํ เม สุตํ— เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม. เตน โข ปน สมเยน สมฺพหุลา กุมารกา อนฺตรา จ สาวตฺถิํ อนฺตรา จ เชตวนํ อหิํ ทณฺเฑน หนนฺติ. อถ โข ภควา ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา ปตฺตจีวรมาทาย สาวตฺถิํ ปิณฺฑาย ปาวิสิ. อทฺทสา โข ภควา สมฺพหุเล กุมารเก อนฺตรา จ สาวตฺถิํ อนฺตรา จ เชตวนํ อหิํ ทณฺเฑน หนนฺเต.
86
อถ โข ภควา เอตมตฺถํ วิทิตฺวา ตายํ เวลายํ อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ—
87
“สุขกามานิ ภูตานิ,
โย ทณฺเฑน วิหิํสติ;
อตฺตโน สุขเมสาโน,
เปจฺจ โส น ลภเต สุขํ. (15)
88
สุขกามานิ ภูตานิ,
โย ทณฺเฑน น หิํสติ;
อตฺตโน สุขเมสาโน,
เปจฺจ โส ลภเต สุขนฺ”ติ. (16)
89
ตติยํ.