Skip to content

3.7 สกฺกุทานสุตฺต

27.
210

เอวํ เม สุตํ—  เอกํ สมยํ ภควา ราชคเห วิหรติ เวฬุวเน กลนฺทกนิวาเป. เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา มหากสฺสโป ปิปฺปลิคุหายํ วิหรติ, สตฺตาหํ เอกปลฺลงฺเกน นิสินฺโน โหติ อญฺญตรํ สมาธิํ สมาปชฺชิตฺวา. อถ โข อายสฺมา มหากสฺสโป ตสฺส สตฺตาหสฺส อจฺจเยน ตมฺหา สมาธิมฺหา วุฏฺฐาสิ. อถ โข อายสฺมโต มหากสฺสปสฺส ตมฺหา สมาธิมฺหา วุฏฺฐิตสฺส เอตทโหสิ—  “ยนฺนูนาหํ ราชคหํ ปิณฺฑาย ปวิเสยฺยนฺ”ติ.

211

เตน โข ปน สมเยน ปญฺจมตฺตานิ เทวตาสตานิ อุสฺสุกฺกํ อาปนฺนานิ โหนฺติ อายสฺมโต มหากสฺสปสฺส ปิณฺฑปาตปฏิลาภาย. อถ โข อายสฺมา มหากสฺสโป ตานิ ปญฺจมตฺตานิ เทวตาสตานิ ปฏิกฺขิปิตฺวา ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา ปตฺตจีวรมาทาย ราชคหํ ปิณฺฑาย ปาวิสิ.

212

เตน โข ปน สมเยน สกฺโก เทวานมินฺโท อายสฺมโต มหากสฺสปสฺส ปิณฺฑปาตํ ทาตุกาโม โหติ. เปสการวณฺณํ อภินิมฺมินิตฺวา ตนฺตํ วินาติ. สุชา อสุรกญฺญา ตสรํ ปูเรติ. อถ โข อายสฺมา มหากสฺสโป ราชคเห สปทานํ ปิณฺฑาย จรมาโน เยน สกฺกสฺส เทวานมินฺทสฺส นิเวสนํ เตนุปสงฺกมิ. อทฺทสา โข สกฺโก เทวานมินฺโท อายสฺมนฺตํ มหากสฺสปํ ทูรโตว อาคจฺฉนฺตํ. ทิสฺวาน ฆรา นิกฺขมิตฺวา ปจฺจุคฺคนฺตฺวา หตฺถโต ปตฺตํ คเหตฺวา ฆรํ ปวิสิตฺวา ฆฏิยา โอทนํ อุทฺธริตฺวา ปตฺตํ ปูเรตฺวา อายสฺมโต มหากสฺสปสฺส อทาสิ. โส อโหสิ ปิณฺฑปาโต อเนกสูโป อเนกพฺยญฺชโน อเนกรสพฺยญฺชโน. อถ โข อายสฺมโต มหากสฺสปสฺส เอตทโหสิ—  “โก นุ โข อยํ สตฺโต ยสฺสายํ เอวรูโป อิทฺธานุภาโว”ติ? อถ โข อายสฺมโต มหากสฺสปสฺส เอตทโหสิ—  “สกฺโก โข อยํ เทวานมินฺโท”ติ. อิติ วิทิตฺวา สกฺกํ เทวานมินฺทํ เอตทโวจ—  “กตํ โข เต อิทํ, โกสิย; มา ปุนปิ เอวรูปมกาสี”ติ. “อมฺหากมฺปิ, ภนฺเต กสฺสป, ปุญฺเญน อตฺโถ; อมฺหากมฺปิ ปุญฺเญน กรณียนฺ”ติ.

213

อถ โข สกฺโก เทวานมินฺโท อายสฺมนฺตํ มหากสฺสปํ อภิวาเทตฺวา ปทกฺขิณํ กตฺวา เวหาสํ อพฺภุคฺคนฺตฺวา อากาเส อนฺตลิกฺเข ติกฺขตฺตุํ อุทานํ อุทาเนสิ—  “อโห ทานํ ปรมทานํ กสฺสเป สุปฺปติฏฺฐิตํ. อโห ทานํ ปรมทานํ กสฺสเป สุปฺปติฏฺฐิตํ. อโห ทานํ ปรมทานํ กสฺสเป สุปฺปติฏฺฐิตนฺ”ติ. อสฺโสสิ โข ภควา ทิพฺพาย โสตธาตุยา วิสุทฺธาย อติกฺกนฺตมานุสิกาย สกฺกสฺส เทวานมินฺทสฺส เวหาสํ อพฺภุคฺคนฺตฺวา อากาเส อนฺตลิกฺเข ติกฺขตฺตุํ อุทานํ อุทาเนนฺตสฺส—  “อโห ทานํ ปรมทานํ กสฺสเป สุปฺปติฏฺฐิตํ. อโห ทานํ ปรมทานํ กสฺสเป สุปฺปติฏฺฐิตํ. อโห ทานํ ปรมทานํ กสฺสเป สุปฺปติฏฺฐิตนฺ”ติ.

214

อถ โข ภควา เอตมตฺถํ วิทิตฺวา ตายํ เวลายํ อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ—

215

“ปิณฺฑปาติกสฺส ภิกฺขุโน,
อตฺตภรสฺส อนญฺญโปสิโน;
เทวา ปิหยนฺติ ตาทิโน,
อุปสนฺตสฺส สทา สตีมโต”ติ. (31)_

216

สตฺตมํ.