4.6 ปิณฺโฑลสุตฺต
36.
308
เอวํ เม สุตํ— เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม. เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา ปิณฺโฑลภารทฺวาโช ภควโต อวิทูเร นิสินฺโน โหติ ปลฺลงฺกํ อาภุชิตฺวา อุชุํ กายํ ปณิธาย อารญฺญิโก ปิณฺฑปาติโก ปํสุกูลิโก เตจีวริโก อปฺปิจฺโฉ สนฺตุฏฺโฐ ปวิวิตฺโต อสํสฏฺโฐ อารทฺธวีริโย ธุตวาโท อธิจิตฺตมนุยุตฺโต.
309
อทฺทสา โข ภควา อายสฺมนฺตํ ปิณฺโฑลภารทฺวาชํ อวิทูเร นิสินฺนํ ปลฺลงฺกํ อาภุชิตฺวา อุชุํ กายํ ปณิธาย อารญฺญิกํ ปิณฺฑปาติกํ ปํสุกูลิกํ เตจีวริกํ อปฺปิจฺฉํ สนฺตุฏฺฐํ ปวิวิตฺตํ อสํสฏฺฐํ อารทฺธวีริยํ ธุตวาทํ อธิจิตฺตมนุยุตฺตํ.
310
อถ โข ภควา เอตมตฺถํ วิทิตฺวา ตายํ เวลายํ อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ—
311
“อนูปวาโท อนูปฆาโต,
ปาติโมกฺเข จ สํวโร;
มตฺตญฺญุตา จ ภตฺตสฺมิํ,
ปนฺตญฺจ สยนาสนํ;
อธิจิตฺเต จ อาโยโค,
เอตํ พุทฺธาน สาสนนฺ”ติ. (45)
312
ฉฏฺฐํ.