4.9 อุปเสนสุตฺต
39.
338
เอวํ เม สุตํ— เอกํ สมยํ ภควา ราชคเห วิหรติ เวฬุวเน กลนฺทกนิวาเป. อถ โข อายสฺมโต อุปเสนสฺส วงฺคนฺตปุตฺตสฺส รโหคตสฺส ปฏิสลฺลีนสฺส เอวํ เจตโส ปริวิตกฺโก อุทปาทิ— “ลาภา วต เม, สุลทฺธํ วต เม, สตฺถา จ เม ภควา อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ; สฺวากฺขาเต จมฺหิ ธมฺมวินเย อคารสฺมา อนคาริยํ ปพฺพชิโต; สพฺรหฺมจาริโน จ เม สีลวนฺโต กลฺยาณธมฺมา; สีเลสุ จมฺหิ ปริปูรการี; สุสมาหิโต จมฺหิ เอกคฺคจิตฺโต; อรหา จมฺหิ ขีณาสโว; มหิทฺธิโก จมฺหิ มหานุภาโว. ภทฺทกํ เม ชีวิตํ, ภทฺทกํ มรณนฺ”ติ.
339
อถ โข ภควา อายสฺมโต อุปเสนสฺส วงฺคนฺตปุตฺตสฺส เจตสา เจโตปริวิตกฺกมญฺญาย ตายํ เวลายํ อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ—
340
“ยํ ชีวิตํ น ตปติ,
มรณนฺเต น โสจติ;
ส เว ทิฏฺฐปโท ธีโร,
โสกมชฺเฌ น โสจติ. (48)
341
อุจฺฉินฺนภวตณฺหสฺส,_
สนฺตจิตฺตสฺส ภิกฺขุโน;
วิกฺขีโณ ชาติสํสาโร,
นตฺถิ ตสฺส ปุนพฺภโว”ติ. (49)
342
นวมํ.