Skip to content

7.2 ทุติยลกุณฺฑกภทฺทิยสุตฺต

62.
608

เอวํ เม สุตํ—  เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม. เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา สาริปุตฺโต อายสฺมนฺตํ ลกุณฺฑกภทฺทิยํ เสขํ มญฺญมาโน ภิโยฺยโส มตฺตาย อเนกปริยาเยน ธมฺมิยา กถาย สนฺทเสฺสติ สมาทเปติ สมุตฺเตเชติ สมฺปหํเสติ.

609

อทฺทสา โข ภควา อายสฺมนฺตํ สาริปุตฺตํ อายสฺมนฺตํ ลกุณฺฑกภทฺทิยํ เสขํ มญฺญมานํ ภิโยฺยโส มตฺตาย อเนกปริยาเยน ธมฺมิยา กถาย สนฺทเสฺสนฺตํ สมาทเปนฺตํ สมุตฺเตเชนฺตํ สมฺปหํเสนฺตํ.

610

อถ โข ภควา เอตมตฺถํ วิทิตฺวา ตายํ เวลายํ อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ—

611

“อจฺเฉจฺฉิ วฏฺฏํ พฺยคา นิราสํ,
วิสุกฺขา สริตา น สนฺทติ;
ฉินฺนํ วฏฺฏํ น วตฺตติ,
เอเสวนฺโต ทุกฺขสฺสา”ติ. (75)

612

ทุติยํ.