8.10 ทุติยทพฺพสุตฺต
เอวํ เม สุตํ— เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม. ตตฺร โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ— “ภิกฺขโว”ติ. “ภทนฺเต”ติ เต ภิกฺขู ภควโต ปจฺจโสฺสสุํ. ภควา เอตทโวจ—
“ทพฺพสฺส, ภิกฺขเว, มลฺลปุตฺตสฺส เวหาสํ อพฺภุคฺคนฺตฺวา อากาเส อนฺตลิกฺเข ปลฺลงฺเกน นิสีทิตฺวา เตโชธาตุํ สมาปชฺชิตฺวา วุฏฺฐหิตฺวา ปรินิพฺพุตสฺส สรีรสฺส ฌายมานสฺส ฑยฺหมานสฺส เนว ฉาริกา ปญฺญายิตฺถ น มสิ. เสยฺยถาปิ นาม สปฺปิสฺส วา เตลสฺส วา ฌายมานสฺส ฑยฺหมานสฺส เนว ฉาริกา ปญฺญายติ น มสิ; เอวเมวํ โข, ภิกฺขเว, ทพฺพสฺส มลฺลปุตฺตสฺส เวหาสํ อพฺภุคฺคนฺตฺวา อากาเส อนฺตลิกฺเข ปลฺลงฺเกน นิสีทิตฺวา เตโชธาตุํ สมาปชฺชิตฺวา วุฏฺฐหิตฺวา ปรินิพฺพุตสฺส สรีรสฺส ฌายมานสฺส ฑยฺหมานสฺส เนว ฉาริกา ปญฺญายิตฺถ น มสี”ติ.
อถ โข ภควา เอตมตฺถํ วิทิตฺวา ตายํ เวลายํ อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ—
“อโยฆนหตเสฺสว,
ชลโต ชาตเวทโส;
อนุปุพฺพูปสนฺตสฺส,
ยถา น ญายเต คติ. (94)
เอวํ สมฺมาวิมุตฺตานํ,
กามพนฺโธฆตารินํ;
ปญฺญาเปตุํ คติ นตฺถิ,
ปตฺตานํ อจลํ สุขนฺ”ติ. (95)
ทสมํ.
ปาฏลิคามิยวคฺโค อฏฺฐโม.
ตสฺสุทฺทานํ
นิพฺพานา จตุโร วุตฺตา,
จุนฺโท ปาฏลิคามิยา;
ทฺวิธาปโถ วิสาขา จ,
ทพฺเพน สห เต ทสาติ.
อุทาเน วคฺคานมุทฺทานํ
วคฺคมิทํ ปฐมํ วรโพธิ,
วคฺคมิทํ ทุติยํ มุจลินฺโท;
นนฺทกวคฺควโร ตติโย ตุ,
เมฆิยวคฺควโร จ จตุตฺโถ.
ปญฺจมวคฺควรนฺติธ โสโณ,
ฉฏฺฐมวคฺควรนฺติ ชจฺจนฺโธ;
สตฺตมวคฺควรนฺติ จ จูโฬ,
ปาฏลิคามิยมฏฺฐมวคฺโค.
อสีติมนูนกสุตฺตวรํ,
วคฺคมิทฏฺฐกํ สุวิภตฺตํ;
ทสฺสิตํ จกฺขุมตา วิมเลน,
อทฺธา หิ ตํ อุทานมิตีทมาหุ.
อุทานปาฬิ นิฏฺฐิตา.