6.1.1 จกฺขุสุตฺต
322.
1093
สาวตฺถินิทานํ. “โย, ภิกฺขเว, จกฺขุสฺมิํ ฉนฺทราโค, จิตฺตเสฺสโส อุปกฺกิเลโส. โย โสตสฺมิํ ฉนฺทราโค, จิตฺตเสฺสโส อุปกฺกิเลโส. โย ฆานสฺมิํ ฉนฺทราโค, จิตฺตเสฺสโส อุปกฺกิเลโส. โย ชิวฺหาย ฉนฺทราโค, จิตฺตเสฺสโส อุปกฺกิเลโส. โย กายสฺมิํ ฉนฺทราโค, จิตฺตเสฺสโส อุปกฺกิเลโส. โย มนสฺมิํ ฉนฺทราโค, จิตฺตเสฺสโส อุปกฺกิเลโส. ยโต โข, ภิกฺขเว, ภิกฺขุโน อิเมสุ ฉสุ ฐาเนสุ เจตโส อุปกฺกิเลโส ปหีโน โหติ, เนกฺขมฺมนินฺนญฺจสฺส จิตฺตํ โหติ. เนกฺขมฺมปริภาวิตํ จิตฺตํ กมฺมนิยํ ขายติ, อภิญฺญา สจฺฉิกรณีเยสุ ธมฺเมสู”ติ.
1094
ปฐมํ.