1.1.10 อรญฺญสุตฺต
10.
31
สาวตฺถินิทานํ. เอกมนฺตํ ฐิตา โข สา เทวตา ภควนฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ—
32
“อรญฺเญ วิหรนฺตานํ,
สนฺตานํ พฺรหฺมจารินํ;
เอกภตฺตํ ภุญฺชมานานํ,
เกน วณฺโณ ปสีทตี”ติ.
33
“อตีตํ นานุโสจนฺติ,
นปฺปชปฺปนฺติ นาคตํ;
ปจฺจุปฺปนฺเนน ยาเปนฺติ,
เตน วณฺโณ ปสีทติ.
34
อนาคตปฺปชปฺปาย,
อตีตสฺสานุโสจนา;
เอเตน พาลา สุสฺสนฺติ,
นโฬว หริโต ลุโต”ติ.
35
นฬวคฺโค ปฐโม.
36
ตสฺสุทฺทานํ
37
โอฆํ นิโมกฺขํ อุปเนยฺยํ,
อจฺเจนฺติ กติฉินฺทิ จ;
ชาครํ อปฺปฏิวิทิตา,
สุสมฺมุฏฺฐา มานกามินา;
อรญฺเญ ทสโม วุตฺโต,
วคฺโค เตน ปวุจฺจติ.