Skip to content

1.1.2 นิโมกฺขสุตฺต

2.
5

สาวตฺถินิทานํ. อถ โข อญฺญตรา เทวตา อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺณา เกวลกปฺปํ เชตวนํ โอภาเสตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ. เอกมนฺตํ ฐิตา โข สา เทวตา ภควนฺตํ เอตทโวจ—

6

“ชานาสิ โน ตฺวํ, มาริส, สตฺตานํ นิโมกฺขํ ปโมกฺขํ วิเวกนฺ”ติ?

7

“ชานามิ ขฺวาหํ, อาวุโส, สตฺตานํ นิโมกฺขํ ปโมกฺขํ วิเวกนฺ”ติ.

8

“ยถากถํ ปน ตฺวํ, มาริส, ชานาสิ สตฺตานํ นิโมกฺขํ ปโมกฺขํ วิเวกนฺ”ติ?

9

“นนฺทีภวปริกฺขยา,
สญฺญาวิญฺญาณสงฺขยา;
เวทนานํ นิโรธา อุปสมา,
เอวํ ขฺวาหํ อาวุโส ชานามิ;
สตฺตานํ นิโมกฺขํ ปโมกฺขํ วิเวกนฺ”ติ.