1.4.4 นสนฺติสุตฺต
เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม. อถ โข สมฺพหุลา สตุลฺลปกายิกา เทวตาโย อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺณา เกวลกปฺปํ เชตวนํ โอภาเสตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิํสุ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐํสุ. เอกมนฺตํ ฐิตา โข เอกา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ—
“น สนฺติ กามา มนุเชสุ นิจฺจา,
สนฺตีธ กมนียานิ เยสุ พทฺโธ;
เยสุ ปมตฺโต อปุนาคมนํ,
อนาคนฺตา ปุริโส มจฺจุเธยฺยา”ติ.
“ฉนฺทชํ อฆํ ฉนฺทชํ ทุกฺขํ,
ฉนฺทวินยา อฆวินโย;
อฆวินยา ทุกฺขวินโย”ติ.
“น เต กามา ยานิ จิตฺรานิ โลเก,
สงฺกปฺปราโค ปุริสสฺส กาโม;
ติฏฺฐนฺติ จิตฺรานิ ตเถว โลเก,
อเถตฺถ ธีรา วินยนฺติ ฉนฺทํ.
โกธํ ชเห วิปฺปชเหยฺย มานํ,
สํโยชนํ สพฺพมติกฺกเมยฺย;
ตํ นามรูปสฺมิมสชฺชมานํ,
อกิญฺจนํ นานุปตนฺติ ทุกฺขา.
ปหาสิ สงฺขํ น วิมานมชฺฌคา,
อจฺเฉจฺฉิ ตณฺหํ อิธ นามรูเป;
ตํ ฉินฺนคนฺถํ อนิฆํ นิราสํ,
ปริเยสมานา นาชฺฌคมุํ;
เทวา มนุสฺสา อิธ วา หุรํ วา,
สคฺเคสุ วา สพฺพนิเวสเนสู”ติ.
“ตญฺเจ หิ นาทฺทกฺขุํ ตถาวิมุตฺตํ, (อิจฺจายสฺมา โมฆราชา)
เทวา มนุสฺสา อิธ วา หุรํ วา;
นรุตฺตมํ อตฺถจรํ นรานํ,
เย ตํ นมสฺสนฺติ ปสํสิยา เต”ติ.
“ปสํสิยา เตปิ ภวนฺติ ภิกฺขู, (โมฆราชาติ ภควา)
เย ตํ นมสฺสนฺติ ตถาวิมุตฺตํ;
อญฺญาย ธมฺมํ วิจิกิจฺฉํ ปหาย,
สงฺคาติคา เตปิ ภวนฺติ ภิกฺขู”ติ.