1.4.6 สทฺธาสุตฺต
36.
199
เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม. อถ โข สมฺพหุลา สตุลฺลปกายิกา เทวตาโย อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺณา เกวลกปฺปํ เชตวนํ โอภาเสตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิํสุ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐํสุ. เอกมนฺตํ ฐิตา โข เอกา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ—
200
“สทฺธา ทุติยา ปุริสสฺส โหติ,
โน เจ อสฺสทฺธิยํ อวติฏฺฐติ;
ยโส จ กิตฺตี จ ตตฺวสฺส โหติ,
สคฺคญฺจ โส คจฺฉติ สรีรํ วิหายา”ติ.
201
อถ โข อปรา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมา คาถาโย อภาสิ—
202
“โกธํ ชเห วิปฺปชเหยฺย มานํ,
สํโยชนํ สพฺพมติกฺกเมยฺย;
ตํ นามรูปสฺมิมสชฺชมานํ,
อกิญฺจนํ นานุปตนฺติ สงฺคา”ติ.
203
“ปมาทมนุยุญฺชนฺติ,
พาลา ทุมฺเมธิโน ชนา;
อปฺปมาทญฺจ เมธาวี,
ธนํ เสฏฺฐํว รกฺขติ.
204
มา ปมาทมนุยุญฺเชถ,
มา กามรติ สนฺถวํ;
อปฺปมตฺโต หิ ฌายนฺโต,
ปปฺโปติ ปรมํ สุขนฺ”ติ.