11.1.1 สุวีรสุตฺต
เอวํ เม สุตํ— เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม. ตตฺร โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ— “ภิกฺขโว”ติ. “ภทนฺเต”ติ เต ภิกฺขู ภควโต ปจฺจโสฺสสุํ. ภควา เอตทโวจ—
“ภูตปุพฺพํ, ภิกฺขเว, อสุรา เทเว อภิยํสุ. อถ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุวีรํ เทวปุตฺตํ อามนฺเตสิ— ‘เอเต, ตาต สุวีร, อสุรา เทเว อภิยนฺติ. คจฺฉ, ตาต สุวีร, อสุเร ปจฺจุยฺยาหี’ติ. ‘เอวํ, ภทฺทนฺตวา’ติ โข, ภิกฺขเว, สุวีโร เทวปุตฺโต สกฺกสฺส เทวานมินฺทสฺส ปฏิสฺสุตฺวา ปมาทํ อาปาเทสิ. ทุติยมฺปิ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุวีรํ เทวปุตฺตํ อามนฺเตสิ— ‘เอเต, ตาต สุวีร, อสุรา เทเว อภิยนฺติ. คจฺฉ, ตาต สุวีร, อสุเร ปจฺจุยฺยาหี’ติ. ‘เอวํ, ภทฺทนฺตวา’ติ โข, ภิกฺขเว, สุวีโร เทวปุตฺโต สกฺกสฺส เทวานมินฺทสฺส ปฏิสฺสุตฺวา ทุติยมฺปิ ปมาทํ อาปาเทสิ. ตติยมฺปิ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุวีรํ เทวปุตฺตํ อามนฺเตสิ— ‘เอเต, ตาต สุวีร, อสุรา เทเว อภิยนฺติ. คจฺฉ, ตาต สุวีร, อสุเร ปจฺจุยฺยาหี’ติ. ‘เอวํ, ภทฺทนฺตวา’ติ โข, ภิกฺขเว, สุวีโร เทวปุตฺโต สกฺกสฺส เทวานมินฺทสฺส ปฏิสฺสุตฺวา ตติยมฺปิ ปมาทํ อาปาเทสิ. อถ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุวีรํ เทวปุตฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ—
‘อนุฏฺฐหํ อวายามํ,
สุขํ ยตฺราธิคจฺฉติ;
สุวีร ตตฺถ คจฺฉาหิ,
มญฺจ ตตฺเถว ปาปยา’ติ.
‘อลสฺวสฺส อนุฏฺฐาตา,
น จ กิจฺจานิ การเย;
สพฺพกามสมิทฺธสฺส,
ตํ เม สกฺก วรํ ทิสา’ติ.
‘ยตฺถาลโส อนุฏฺฐาตา,
อจฺจนฺตํ สุขเมธติ;
สุวีร ตตฺถ คจฺฉาหิ,
มญฺจ ตตฺเถว ปาปยา’ติ.
‘อกมฺมุนา เทวเสฏฺฐ,
สกฺก วินฺเทมุ ยํ สุขํ;
อโสกํ อนุปายาสํ,
ตํ เม สกฺก วรํ ทิสา’ติ.
‘สเจ อตฺถิ อกมฺเมน,
โกจิ กฺวจิ น ชีวติ;
นิพฺพานสฺส หิ โส มคฺโค,
สุวีร ตตฺถ คจฺฉาหิ;
มญฺจ ตตฺเถว ปาปยา’ติ.
โส หิ นาม, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สกํ ปุญฺญผลํ อุปชีวมาโน เทวานํ ตาวติํสานํ อิสฺสริยาธิปจฺจํ รชฺชํ กาเรนฺโต อุฏฺฐานวีริยสฺส วณฺณวาที ภวิสฺสติ. อิธ โข ตํ, ภิกฺขเว, โสเภถ, ยํ ตุมฺเห เอวํ สฺวากฺขาเต ธมฺมวินเย ปพฺพชิตา สมานา อุฏฺฐเหยฺยาถ ฆเฏยฺยาถ วายเมยฺยาถ อปฺปตฺตสฺส ปตฺติยา อนธิคตสฺส อธิคมาย, อสจฺฉิกตสฺส สจฺฉิกิริยายา”ติ.