11.1.2 สุสีมสุตฺต
สาวตฺถิยํ. ตตฺร โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ— “ภิกฺขโว”ติ. “ภทนฺเต”ติ เต ภิกฺขู ภควโต ปจฺจโสฺสสุํ. ภควา เอตทโวจ—
“ภูตปุพฺพํ, ภิกฺขเว, อสุรา เทเว อภิยํสุ. อถ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุสีมํ เทวปุตฺตํ อามนฺเตสิ— ‘เอเต, ตาต สุสีม, อสุรา เทเว อภิยนฺติ. คจฺฉ, ตาต สุสีม, อสุเร ปจฺจุยฺยาหี’ติ. ‘เอวํ, ภทฺทนฺตวา’ติ โข, ภิกฺขเว, สุสีโม เทวปุตฺโต สกฺกสฺส เทวานมินฺทสฺส ปฏิสฺสุตฺวา ปมาทํ อาปาเทสิ. ทุติยมฺปิ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุสีมํ เทวปุตฺตํ อามนฺเตสิ …เป… ทุติยมฺปิ ปมาทํ อาปาเทสิ. ตติยมฺปิ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุสีมํ เทวปุตฺตํ อามนฺเตสิ …เป… ตติยมฺปิ ปมาทํ อาปาเทสิ. อถ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุสีมํ เทวปุตฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ—
‘อนุฏฺฐหํ อวายามํ,
สุขํ ยตฺราธิคจฺฉติ;
สุสีม ตตฺถ คจฺฉาหิ,
มญฺจ ตตฺเถว ปาปยา’ติ.
‘อลสฺวสฺส อนุฏฺฐาตา,
น จ กิจฺจานิ การเย;
สพฺพกามสมิทฺธสฺส,
ตํ เม สกฺก วรํ ทิสา’ติ.
‘ยตฺถาลโส อนุฏฺฐาตา,
อจฺจนฺตํ สุขเมธติ;
สุสีม ตตฺถ คจฺฉาหิ,
มญฺจ ตตฺเถว ปาปยา’ติ.
‘อกมฺมุนา เทวเสฏฺฐ,
สกฺก วินฺเทมุ ยํ สุขํ;
อโสกํ อนุปายาสํ,
ตํ เม สกฺก วรํ ทิสา’ติ.
‘สเจ อตฺถิ อกมฺเมน,
โกจิ กฺวจิ น ชีวติ;
นิพฺพานสฺส หิ โส มคฺโค,
สุสีม ตตฺถ คจฺฉาหิ;
มญฺจ ตตฺเถว ปาปยา’ติ.
โส หิ นาม, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สกํ ปุญฺญผลํ อุปชีวมาโน เทวานํ ตาวติํสานํ อิสฺสริยาธิปจฺจํ รชฺชํ กาเรนฺโต อุฏฺฐานวีริยสฺส วณฺณวาที ภวิสฺสติ. อิธ โข ตํ, ภิกฺขเว, โสเภถ, ยํ ตุมฺเห เอวํ สฺวากฺขาเต ธมฺมวินเย ปพฺพชิตา สมานา อุฏฺฐเหยฺยาถ ฆเฏยฺยาถ วายเมยฺยาถ อปฺปตฺตสฺส ปตฺติยา, อนธิคตสฺส อธิคมาย, อสจฺฉิกตสฺส สจฺฉิกิริยายา”ติ.