11.2.5 รามเณยฺยกสุตฺต

สคาถาวคฺคสํยุตฺตปาฬิ›11 สกฺกสํยุตฺต›11.2 ทุติยวคฺค›11.2.5 รามเณยฺยกสุตฺต

261.

1646

สาวตฺถิยํ เชตวเน. อถ โข สกฺโก เทวานมินฺโท เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ. เอกมนฺตํ ฐิโต โข สกฺโก เทวานมินฺโท ภควนฺตํ เอตทโวจ—  “กิํ นุ โข, ภนฺเต, ภูมิรามเณยฺยกนฺ”ติ?

1647

“อารามเจตฺยา วนเจตฺยา,
โปกฺขรญฺโญ สุนิมฺมิตา;
มนุสฺสรามเณยฺยสฺส,
กลํ นาคฺฆนฺติ โสฬสิํ.

1648

คาเม วา ยทิ วารญฺเญ,
นินฺเน วา ยทิ วา ถเล;
ยตฺถ อรหนฺโต วิหรนฺติ,
ตํ ภูมิรามเณยฺยกนฺ”ติ.