11.2.6 ยชมานสุตฺต

สคาถาวคฺคสํยุตฺตปาฬิ›11 สกฺกสํยุตฺต›11.2 ทุติยวคฺค›11.2.6 ยชมานสุตฺต

262.

1649

เอกํ สมยํ ภควา ราชคเห วิหรติ คิชฺฌกูเฏ ปพฺพเต. อถ โข สกฺโก เทวานมินฺโท เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ. เอกมนฺตํ ฐิโต โข สกฺโก เทวานมินฺโท ภควนฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ—

1650

“ยชมานานํ มนุสฺสานํ,
ปุญฺญเปกฺขาน ปาณินํ;
กโรตํ โอปธิกํ ปุญฺญํ,
กตฺถ ทินฺนํ มหปฺผลนฺ”ติ.

1651

“จตฺตาโร จ ปฏิปนฺนา,
จตฺตาโร จ ผเล ฐิตา;
เอส สํโฆ อุชุภูโต,
ปญฺญาสีลสมาหิโต.

1652

ยชมานานํ มนุสฺสานํ,
ปุญฺญเปกฺขาน ปาณินํ;
กโรตํ โอปธิกํ ปุญฺญํ,
สํเฆ ทินฺนํ มหปฺผลนฺ”ติ.