11.3.4 อจฺจยสุตฺต
สาวตฺถิยํ …เป… อาราเม. เตน โข ปน สมเยน ทฺเว ภิกฺขู สมฺปโยเชสุํ. ตเตฺรโก ภิกฺขุ อจฺจสรา. อถ โข โส ภิกฺขุ ตสฺส ภิกฺขุโน สนฺติเก อจฺจยํ อจฺจยโต เทเสติ; โส ภิกฺขุ นปฺปฏิคฺคณฺหาติ. อถ โข สมฺพหุลา ภิกฺขู เยน ภควา เตนุปสงฺกมิํสุ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิํสุ. เอกมนฺตํ นิสินฺนา โข เต ภิกฺขู ภควนฺตํ เอตทโวจุํ— “อิธ, ภนฺเต, ทฺเว ภิกฺขู สมฺปโยเชสุํ, ตเตฺรโก ภิกฺขุ อจฺจสรา. อถ โข โส, ภนฺเต, ภิกฺขุ ตสฺส ภิกฺขุโน สนฺติเก อจฺจยํ อจฺจยโต เทเสติ, โส ภิกฺขุ นปฺปฏิคฺคณฺหาตี”ติ.
“ทฺเวเม, ภิกฺขเว, พาลา. โย จ อจฺจยํ อจฺจยโต น ปสฺสติ, โย จ อจฺจยํ เทเสนฺตสฺส ยถาธมฺมํ นปฺปฏิคฺคณฺหาติ— อิเม โข, ภิกฺขเว, ทฺเว พาลา. ทฺเวเม, ภิกฺขเว, ปณฺฑิตา. โย จ อจฺจยํ อจฺจยโต ปสฺสติ, โย จ อจฺจยํ เทเสนฺตสฺส ยถาธมฺมํ ปฏิคฺคณฺหาติ— อิเม โข, ภิกฺขเว, ทฺเว ปณฺฑิตา.
ภูตปุพฺพํ, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุธมฺมายํ สภายํ เทเว ตาวติํเส อนุนยมาโน ตายํ เวลายํ อิมํ คาถํ อภาสิ—
‘โกโธ โว วสมายาตุ,
มา จ มิตฺเตหิ โว ชรา;
อครหิยํ มา ครหิตฺถ,
มา จ ภาสิตฺถ เปสุณํ;
อถ ปาปชนํ โกโธ,
ปพฺพโตวาภิมทฺทตี’”ติ.