2.1.5 ทามลิสุตฺต
86.
383
สาวตฺถินิทานํ. อถ โข ทามลิ เทวปุตฺโต อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺโณ เกวลกปฺปํ เชตวนํ โอภาเสตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ. เอกมนฺตํ ฐิโต โข ทามลิ เทวปุตฺโต ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ—
384
“กรณียเมตํ พฺราหฺมเณน,
ปธานํ อกิลาสุนา;
กามานํ วิปฺปหาเนน,
น เตนาสีสเต ภวนฺ”ติ.
385
“นตฺถิ กิจฺจํ พฺราหฺมณสฺส, (ทามลีติ ภควา)
กตกิจฺโจ หิ พฺราหฺมโณ;
ยาว น คาธํ ลภติ นทีสุ,
อายูหติ สพฺพคตฺเตภิ ชนฺตุ;
คาธญฺจ ลทฺธาน ถเล ฐิโต โย,
นายูหตี ปารคโต หิ โสว.
386
เอสูปมา ทามลิ พฺราหฺมณสฺส,
ขีณาสวสฺส นิปกสฺส ฌายิโน;
ปปฺปุยฺย ชาติมรณสฺส อนฺตํ,
นายูหตี ปารคโต หิ โส”ติ.