2.1.8 ตายนสุตฺต
สาวตฺถินิทานํ. อถ โข ตายโน เทวปุตฺโต ปุราณติตฺถกโร อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺโณ เกวลกปฺปํ เชตวนํ โอภาเสตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ. เอกมนฺตํ ฐิโต โข ตายโน เทวปุตฺโต ภควโต สนฺติเก อิมา คาถาโย อภาสิ—
“ฉินฺท โสตํ ปรกฺกมฺม,
กาเม ปนุท พฺราหฺมณ;
นปฺปหาย มุนี กาเม,
เนกตฺตมุปปชฺชติ.
กยิรา เจ กยิราเถนํ,
ทฬฺหเมนํ ปรกฺกเม;
สิถิโล หิ ปริพฺพาโช,
ภิโยฺย อากิรเต รชํ.
อกตํ ทุกฺกฏํ เสโยฺย,
ปจฺฉา ตปติ ทุกฺกฏํ;
กตญฺจ สุกตํ เสโยฺย,
ยํ กตฺวา นานุตปฺปติ.
กุโส ยถา ทุคฺคหิโต,
หตฺถเมวานุกนฺตติ;
สามญฺญํ ทุปฺปรามฏฺฐํ,
นิรยายูปกฑฺฒติ.
ยํ กิญฺจิ สิถิลํ กมฺมํ,
สํกิลิฏฺฐญฺจ ยํ วตํ;
สงฺกสฺสรํ พฺรหฺมจริยํ,
น ตํ โหติ มหปฺผลนฺ”ติ.
อิทมโวจ ตายโน เทวปุตฺโต; อิทํ วตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา ปทกฺขิณํ กตฺวา ตตฺเถวนฺตรธายีติ.
อถ โข ภควา ตสฺสา รตฺติยา อจฺจเยน ภิกฺขู อามนฺเตสิ— “อิมํ, ภิกฺขเว, รตฺติํ ตายโน นาม เทวปุตฺโต ปุราณติตฺถกโร อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺโณ เกวลกปฺปํ เชตวนํ โอภาเสตฺวา เยนาหํ เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา มํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ. เอกมนฺตํ ฐิโต โข, ภิกฺขเว, ตายโน เทวปุตฺโต มม สนฺติเก อิมา คาถาโย อภาสิ—
‘ฉินฺท โสตํ ปรกฺกมฺม,
กาเม ปนุท พฺราหฺมณ;
นปฺปหาย มุนี กาเม,
เนกตฺตมุปปชฺชติ.
กยิรา เจ กยิราเถนํ,
ทฬฺหเมนํ ปรกฺกเม;
สิถิโล หิ ปริพฺพาโช,
ภิโยฺย อากิรเต รชํ.
อกตํ ทุกฺกฏํ เสโยฺย,
ปจฺฉา ตปติ ทุกฺกฏํ;
กตญฺจ สุกตํ เสโยฺย,
ยํ กตฺวา นานุตปฺปติ.
กุโส ยถา ทุคฺคหิโต,
หตฺถเมวานุกนฺตติ;
สามญฺญํ ทุปฺปรามฏฺฐํ,
นิรยายูปกฑฺฒติ.
ยํ กิญฺจิ สิถิลํ กมฺมํ,
สํกิลิฏฺฐญฺจ ยํ วตํ;
สงฺกสฺสรํ พฺรหฺมจริยํ,
น ตํ โหติ มหปฺผลนฺ’ติ.
อิทมโวจ, ภิกฺขเว, ตายโน เทวปุตฺโต, อิทํ วตฺวา มํ อภิวาเทตฺวา ปทกฺขิณํ กตฺวา ตตฺเถวนฺตรธายิ. อุคฺคณฺหาถ, ภิกฺขเว, ตายนคาถา; ปริยาปุณาถ, ภิกฺขเว, ตายนคาถา; ธาเรถ, ภิกฺขเว, ตายนคาถา. อตฺถสํหิตา, ภิกฺขเว, ตายนคาถา อาทิพฺรหฺมจริยิกา”ติ.