3.2.10 ปญฺจสีลสุตฺต
303.
1293
“ปญฺจหิ, อนุรุทฺธ, ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต มาตุคาโม กายสฺส เภทา ปรํ มรณา สุคติํ สคฺคํ โลกํ อุปปชฺชติ. กตเมหิ ปญฺจหิ? ปาณาติปาตา ปฏิวิรโต จ โหติ, อทินฺนาทานา ปฏิวิรโต จ โหติ, กาเมสุมิจฺฉาจารา ปฏิวิรโต จ โหติ, มุสาวาทา ปฏิวิรโต จ โหติ, สุราเมรยมชฺชปฺปมาทฏฺฐานา ปฏิวิรโต จ โหติ— อิเมหิ โข, อนุรุทฺธ, ปญฺจหิ ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต มาตุคาโม กายสฺส เภทา ปรํ มรณา สุคติํ สคฺคํ โลกํ อุปปชฺชตี”ติ.
1294
ทสมํ.
1295
ทุติยเปยฺยาลวคฺโค.
1296
ตสฺสุทฺทานํ
1297
ทุติเย จ อกฺโกธโน,
อนุปนาหี อนิสฺสุกี;
อมจฺฉรี อนติจารี,
สีลวา จ พหุสฺสุโต;
วีริยํ สติ สีลญฺจ,
สุกฺกปกฺเข ปกาสิโต.