1.1.7 ทุติยอญฺญตรภิกฺขุสุตฺต
7.
36
สาวตฺถินิทานํ. อถ โข อญฺญตโร ภิกฺขุ เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ …เป… เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข โส ภิกฺขุ ภควนฺตํ เอตทโวจ—
37
“‘ราควินโย โทสวินโย โมหวินโย’ติ, ภนฺเต, วุจฺจติ. กิสฺส นุ โข เอตํ, ภนฺเต, อธิวจนํ— ‘ราควินโย โทสวินโย โมหวินโย’”ติ? “นิพฺพานธาตุยา โข เอตํ, ภิกฺขุ, อธิวจนํ— ‘ราควินโย โทสวินโย โมหวินโย’ติ. อาสวานํ ขโย เตน วุจฺจตี”ติ.
38
เอวํ วุตฺเต, โส ภิกฺขุ ภควนฺตํ เอตทโวจ— “‘อมตํ, อมตนฺ’ติ, ภนฺเต, วุจฺจติ. กตมํ นุ โข, ภนฺเต, อมตํ, กตโม อมตคามิมคฺโค”ติ? “โย โข, ภิกฺขุ, ราคกฺขโย โทสกฺขโย โมหกฺขโย— อิทํ วุจฺจติ อมตํ. อยเมว อริโย อฏฺฐงฺคิโก มคฺโค อมตคามิมคฺโค, เสยฺยถิทํ— สมฺมาทิฏฺฐิ …เป… สมฺมาสมาธี”ติ.
39
สตฺตมํ.