1.4.9 ปฐมพฺรหฺมจริยสุตฺต
39.
139
สาวตฺถินิทานํ. “พฺรหฺมจริยญฺจ โว, ภิกฺขเว, เทเสสฺสามิ, พฺรหฺมจริยผลานิ จ. ตํ สุณาถ. กตมญฺจ, ภิกฺขเว, พฺรหฺมจริยํ? อยเมว อริโย อฏฺฐงฺคิโก มคฺโค, เสยฺยถิทํ— สมฺมาทิฏฺฐิ …เป… สมฺมาสมาธิ. อิทํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, พฺรหฺมจริยํ. กตมานิ จ, ภิกฺขเว, พฺรหฺมจริยผลานิ? โสตาปตฺติผลํ, สกทาคามิผลํ, อนาคามิผลํ, อรหตฺตผลํ— อิมานิ วุจฺจนฺติ, ภิกฺขเว, พฺรหฺมจริยผลานี”ติ.
140
นวมํ.