Skip to content

1.6.14 ทุติยโยนิโสมนสิการสมฺปทาสุตฺต

62.
165

“ยทิทํ—  โยนิโสมนสิการสมฺปทา. โยนิโสมนสิการสมฺปนฺนเสฺสตํ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุโน ปาฏิกงฺขํ—  อริยํ อฏฺฐงฺคิกํ มคฺคํ ภาเวสฺสติ, อริยํ อฏฺฐงฺคิกํ มคฺคํ พหุลีกริสฺสติ. กถญฺจ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ โยนิโสมนสิการสมฺปนฺโน อริยํ อฏฺฐงฺคิกํ มคฺคํ ภาเวติ, อริยํ อฏฺฐงฺคิกํ มคฺคํ พหุลีกโรติ? อิธ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ สมฺมาทิฏฺฐิํ ภาเวติ ราควินยปริโยสานํ โทสวินยปริโยสานํ โมหวินยปริโยสานํ …เป…  สมฺมาสมาธิํ ภาเวติ ราควินยปริโยสานํ โทสวินยปริโยสานํ โมหวินยปริโยสานํ. เอวํ โข, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ โยนิโสมนสิการสมฺปนฺโน อริยํ อฏฺฐงฺคิกํ มคฺคํ ภาเวติ, อริยํ อฏฺฐงฺคิกํ มคฺคํ พหุลีกโรตี”ติ.

166

สตฺตมํ.

167

สูริยเปยฺยาลํ.

168

ตสฺสุทฺทานํ

169

กลฺยาณมิตฺตํ สีลญฺจ,
ฉนฺโท จ อตฺตสมฺปทา;
ทิฏฺฐิ จ อปฺปมาโท จ,
โยนิโส ภวติ สตฺตมํ.