11.2.2 พฺราหฺมณสุตฺต
สาวตฺถินิทานํ. “พฺราหฺมณา, ภิกฺขเว, อุทยคามินิํ นาม ปฏิปทํ ปญฺญเปนฺติ. เต สาวกํ เอวํ สมาทเปนฺติ— ‘เอหิ ตฺวํ, อมฺโภ ปุริส, กาลเสฺสว อุฏฺฐาย ปาจีนมุโข ยาหิ. โส ตฺวํ มา โสพฺภํ ปริวชฺเชหิ, มา ปปาตํ, มา ขาณุํ, มา กณฺฑกฐานํ, มา จนฺทนิยํ, มา โอฬิคลฺลํ. ยตฺถ ปปเตยฺยาสิ ตตฺเถว มรณํ อาคเมยฺยาสิ. เอวํ ตฺวํ, อมฺโภ ปุริส, กายสฺส เภทา ปรํ มรณา สุคติํ สคฺคํ โลกํ อุปปชฺชิสฺสสี’ติ.
ตํ โข ปเนตํ, ภิกฺขเว, พฺราหฺมณานํ พาลคมนเมตํ มูฬฺหคมนเมตํ น นิพฺพิทาย น วิราคาย น นิโรธาย น อุปสมาย น อภิญฺญาย น สมฺโพธาย น นิพฺพานาย สํวตฺตติ. อหญฺจ โข, ภิกฺขเว, อริยสฺส วินเย อุทยคามินิํ ปฏิปทํ ปญฺญาเปมิ; ยา เอกนฺตนิพฺพิทาย วิราคาย นิโรธาย อุปสมาย อภิญฺญาย สมฺโพธาย นิพฺพานาย สํวตฺตติ.
กตมา จ สา, ภิกฺขเว, อุทยคามินี ปฏิปทา; ยา เอกนฺตนิพฺพิทาย …เป… นิพฺพานาย สํวตฺตติ? อิธ, ภิกฺขเว, อริยสาวโก พุทฺเธ อเวจฺจปฺปสาเทน สมนฺนาคโต โหติ— อิติปิ โส ภควา อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ …เป… สตฺถา เทวมนุสฺสานํ พุทฺโธ ภควาติ; ธมฺเม …เป… สํเฆ …เป… อริยกนฺเตหิ สีเลหิ สมนฺนาคโต โหติ อขณฺเฑหิ …เป… สมาธิสํวตฺตนิเกหิ. อยํ โข สา, ภิกฺขเว, อุทยคามินี ปฏิปทา เอกนฺตนิพฺพิทาย …เป… นิพฺพานาย สํวตฺตตี”ติ.
ทุติยํ.