12.3.7 ตถสุตฺต
1097.
2292
“จตฺตาริมานิ, ภิกฺขเว, อริยสจฺจานิ. กตมานิ จตฺตาริ? ทุกฺขํ อริยสจฺจํ, ทุกฺขสมุทยํ อริยสจฺจํ, ทุกฺขนิโรธํ อริยสจฺจํ, ทุกฺขนิโรธคามินี ปฏิปทา อริยสจฺจํ— อิมานิ โข, ภิกฺขเว, จตฺตาริ อริยสจฺจานิ ตถานิ อวิตถานิ อนญฺญถานิ; ตสฺมา ‘อริยสจฺจานี’ติ วุจฺจนฺติ.
2293
ตสฺมาติห, ภิกฺขเว, ‘อิทํ ทุกฺขนฺ’ติ โยโค กรณีโย …เป… ‘อยํ ทุกฺขนิโรธคามินี ปฏิปทา’ติ โยโค กรณีโย”ติ.
2294
สตฺตมํ.