2.13.10 อุทฺธมฺภาคิยสุตฺต
สาวตฺถินิทานํ. “ปญฺจิมานิ, ภิกฺขเว, อุทฺธมฺภาคิยานิ สํโยชนานิ. กตมานิ ปญฺจ? รูปราโค, อรูปราโค, มาโน, อุทฺธจฺจํ, อวิชฺชา— อิมานิ โข, ภิกฺขเว, ปญฺจุทฺธมฺภาคิยานิ สํโยชนานิ. อิเมสํ โข, ภิกฺขเว, ปญฺจนฺนํ อุทฺธมฺภาคิยานํ สํโยชนานํ อภิญฺญาย ปริญฺญาย ปริกฺขยาย ปหานาย สตฺต โพชฺฌงฺคา ภาเวตพฺพา. กตเม สตฺต? อิธ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ สติสมฺโพชฺฌงฺคํ ภาเวติ วิเวกนิสฺสิตํ วิราคนิสฺสิตํ นิโรธนิสฺสิตํ โวสฺสคฺคปริณามิํ …เป… อุเปกฺขาสมฺโพชฺฌงฺคํ ภาเวติ ราควินยปริโยสานํ โทสวินยปริโยสานํ โมหวินยปริโยสานํ… อมโตคธํ อมตปรายนํ อมตปริโยสานํ… นิพฺพานนินฺนํ นิพฺพานโปณํ นิพฺพานปพฺภารํ. อิเมสํ โข, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ ปญฺจนฺนํ อุทฺธมฺภาคิยานํ สํโยชนานํ อภิญฺญาย ปริญฺญาย ปริกฺขยาย ปหานาย อิเม สตฺต โพชฺฌงฺคา ภาเวตพฺพา”ติ.
ทสมํ.
โอฆวคฺโค เตรสโม.
ตสฺสุทฺทานํ
โอโฆ โยโค อุปาทานํ,
คนฺถา อนุสเยน จ;
กามคุณา นีวรณา,
ขนฺธา โอรุทฺธมฺภาคิยานีติ.