Skip to content

2.5.10 พาหิรงฺคสุตฺต

231.
550

“พาหิรํ, ภิกฺขเว, องฺคนฺติ กริตฺวา นาญฺญํ เอกงฺคมฺปิ สมนุปสฺสามิ สตฺตนฺนํ โพชฺฌงฺคานํ อุปฺปาทาย, ยถยิทํ—  ภิกฺขเว, กลฺยาณมิตฺตตา. กลฺยาณมิตฺตเสฺสตํ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุโน ปาฏิกงฺขํ—  สตฺต โพชฺฌงฺเค ภาเวสฺสติ, สตฺต โพชฺฌงฺเค พหุลีกริสฺสติ. กถญฺจ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ กลฺยาณมิตฺโต สตฺต โพชฺฌงฺเค ภาเวติ, สตฺต โพชฺฌงฺเค พหุลีกโรติ? อิธ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ สติสมฺโพชฺฌงฺคํ ภาเวติ วิเวกนิสฺสิตํ …เป…  อุเปกฺขาสมฺโพชฺฌงฺคํ ภาเวติ วิเวกนิสฺสิตํ วิราคนิสฺสิตํ นิโรธนิสฺสิตํ โวสฺสคฺคปริณามิํ. เอวํ โข, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ กลฺยาณมิตฺโต สตฺต โพชฺฌงฺเค ภาเวติ, สตฺต โพชฺฌงฺเค พหุลีกโรตี”ติ.

551

ทสมํ.

552

จกฺกวตฺติวคฺโค ปญฺจโม.

553

ตสฺสุทฺทานํ

554

วิธา จกฺกวตฺติ มาโร,
ทุปฺปญฺโญ ปญฺญเวน จ;
ทลิทฺโท อทลิทฺโท จ,
อาทิจฺจงฺเคน เต ทสาติ.