1.8 มารกถา
อถ โข ภควา เต ภิกฺขู อามนฺเตสิ— “มุตฺตาหํ, ภิกฺขเว, สพฺพปาเสหิ, เย ทิพฺพา เย จ มานุสา. ตุมฺเหปิ, ภิกฺขเว, มุตฺตา สพฺพปาเสหิ, เย ทิพฺพา เย จ มานุสา. จรถ, ภิกฺขเว, จาริกํ พหุชนหิตาย พหุชนสุขาย โลกานุกมฺปาย อตฺถาย หิตาย สุขาย เทวมนุสฺสานํ. มา เอเกน ทฺเว อคมิตฺถ. เทเสถ, ภิกฺขเว, ธมฺมํ อาทิกลฺยาณํ มชฺเฌกลฺยาณํ ปริโยสานกลฺยาณํ สาตฺถํ สพฺยญฺชนํ เกวลปริปุณฺณํ ปริสุทฺธํ พฺรหฺมจริยํ ปกาเสถ. สนฺติ สตฺตา อปฺปรชกฺขชาติกา, อสฺสวนตา ธมฺมสฺส ปริหายนฺติ, ภวิสฺสนฺติ ธมฺมสฺส อญฺญาตาโร. อหมฺปิ, ภิกฺขเว, เยน อุรุเวลา เสนานิคโม เตนุปสงฺกมิสฺสามิ ธมฺมเทสนายา”ติ.
อถ โข มาโร ปาปิมา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ, อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ—
“พทฺโธสิ สพฺพปาเสหิ,
เย ทิพฺพา เย จ มานุสา;
มหาพนฺธนพทฺโธสิ,
น เม สมณ โมกฺขสี”ติ.
“มุตฺตาหํ สพฺพปาเสหิ,
เย ทิพฺพา เย จ มานุสา;
มหาพนฺธนมุตฺโตมฺหิ,
นิหโต ตฺวมสิ อนฺตกา”ติ.
“อนฺตลิกฺขจโร ปาโส,
ยฺวายํ จรติ มานโส;
เตน ตํ พาธยิสฺสามิ,
น เม สมณ โมกฺขสี”ติ.
“รูปา สทฺทา รสา คนฺธา,
โผฏฺฐพฺพา จ มโนรมา;
เอตฺถ เม วิคโต ฉนฺโท,
นิหโต ตฺวมสิ อนฺตกา”ติ.
อถ โข มาโร ปาปิมา— “ชานาติ มํ ภควา, ชานาติ มํ สุคโต”ติ ทุกฺขี ทุมฺมโน ตตฺเถวนฺตรธายีติ.
มารกถา นิฏฺฐิตา.