4.6 อาปตฺติปฏิกมฺมวิธิ
เตน โข ปน สมเยน อญฺญตโร ภิกฺขุ ตทหุ ปวารณาย อาปตฺติํ อาปนฺโน โหติ. อถ โข ตสฺส ภิกฺขุโน เอตทโหสิ— “ภควตา ปญฺญตฺตํ— ‘น สาปตฺติเกน ปวาเรตพฺพนฺ’ติ. อหญฺจมฺหิ อาปตฺติํ อาปนฺโน. กถํ นุ โข มยา ปฏิปชฺชิตพฺพนฺ”ติ? ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ.
“อิธ ปน, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ ตทหุ ปวารณาย อาปตฺติํ อาปนฺโน โหติ. เตน, ภิกฺขเว, ภิกฺขุนา เอกํ ภิกฺขุํ อุปสงฺกมิตฺวา เอกํสํ อุตฺตราสงฺคํ กริตฺวา อุกฺกุฏิกํ นิสีทิตฺวา อญฺชลิํ ปคฺคเหตฺวา เอวมสฺส วจนีโย— ‘อหํ, อาวุโส, อิตฺถนฺนามํ อาปตฺติํ อาปนฺโน, ตํ ปฏิเทเสมี’ติ. เตน วตฺตพฺโพ— ‘ปสฺสสี’ติ. ‘อาม ปสฺสามี’ติ. ‘อายติํ สํวเรยฺยาสี’ติ.
อิธ ปน, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ ตทหุ ปวารณาย อาปตฺติยา เวมติโก โหติ. เตน, ภิกฺขเว, ภิกฺขุนา เอกํ ภิกฺขุํ อุปสงฺกมิตฺวา เอกํสํ อุตฺตราสงฺคํ กริตฺวา อุกฺกุฏิกํ นิสีทิตฺวา อญฺชลิํ ปคฺคเหตฺวา เอวมสฺส วจนีโย— ‘อหํ, อาวุโส, อิตฺถนฺนามาย อาปตฺติยา เวมติโก; ยทา นิพฺเพมติโก ภวิสฺสามิ ตทา ตํ อาปตฺติํ ปฏิกริสฺสามี’ติ วตฺวา ปวาเรตพฺพํ; น เตฺวว ตปฺปจฺจยา ปวารณาย อนฺตราโย กาตพฺโพ”ติ.