4.7 อาปตฺติอาวิกรณวิธิ
เตน โข ปน สมเยน อญฺญตโร ภิกฺขุ ปวารยมาโน อาปตฺติํ สรติ. อถ โข ตสฺส ภิกฺขุโน เอตทโหสิ— “ภควตา ปญฺญตฺตํ— ‘น สาปตฺติเกน ปวาเรตพฺพนฺ’ติ. อหญฺจมฺหิ อาปตฺติํ อาปนฺโน. กถํ นุ โข มยา ปฏิปชฺชิตพฺพนฺ”ติ? ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ.
“อิธ ปน, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ ปวารยมาโน อาปตฺติํ สรติ. เตน, ภิกฺขเว, ภิกฺขุนา สามนฺโต ภิกฺขุ เอวมสฺส วจนีโย— ‘อหํ, อาวุโส, อิตฺถนฺนามํ อาปตฺติํ อาปนฺโน. อิโต วุฏฺฐหิตฺวา ตํ อาปตฺติํ ปฏิกริสฺสามี’ติ วตฺวา ปวาเรตพฺพํ; น เตฺวว ตปฺปจฺจยา ปวารณาย อนฺตราโย กาตพฺโพ.
อิธ ปน, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ ปวารยมาโน อาปตฺติยา เวมติโก โหติ. เตน, ภิกฺขเว, ภิกฺขุนา สามนฺโต ภิกฺขุ เอวมสฺส วจนีโย— ‘อหํ, อาวุโส, อิตฺถนฺนามาย อาปตฺติยา เวมติโก; ยทา นิพฺเพมติโก ภวิสฺสามิ ตทา ตํ อาปตฺติํ ปฏิกริสฺสามี’ติ วตฺวา ปวาเรตพฺพํ; น เตฺวว ตปฺปจฺจยา ปวารณาย อนฺตราโย กาตพฺโพ”ติ.