4.8 สภาคาปตฺติปฏิกมฺมวิธิ
เตน โข ปน สมเยน อญฺญตรสฺมิํ อาวาเส ตทหุ ปวารณาย สพฺโพ สํโฆ สภาคํ อาปตฺติํ อาปนฺโน โหติ. อถ โข เตสํ ภิกฺขูนํ เอตทโหสิ— “ภควตา ปญฺญตฺตํ— ‘น สภาคา อาปตฺติ เทเสตพฺพา, น สภาคา อาปตฺติ ปฏิคฺคเหตพฺพา’ติ. อยญฺจ สพฺโพ สํโฆ สภาคํ อาปตฺติํ อาปนฺโน. กถํ นุ โข อเมฺหหิ ปฏิปชฺชิตพฺพนฺ”ติ? ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ.
“อิธ ปน, ภิกฺขเว, อญฺญตรสฺมิํ อาวาเส ตทหุ ปวารณาย สพฺโพ สํโฆ สภาคํ อาปตฺติํ อาปนฺโน โหติ. เตหิ, ภิกฺขเว, ภิกฺขูหิ เอโก ภิกฺขุ สามนฺตา อาวาสา สชฺชุกํ ปาเหตพฺโพ— คจฺฉาวุโส, ตํ อาปตฺติํ ปฏิกริตฺวา อาคจฺฉ, มยํ เต สนฺติเก ตํ อาปตฺติํ ปฏิกริสฺสามาติ. เอวญฺเจตํ ลเภถ, อิจฺเจตํ กุสลํ. โน เจ ลเภถ, พฺยตฺเตน ภิกฺขุนา ปฏิพเลน สํโฆ ญาเปตพฺโพ—
‘สุณาตุ เม, ภนฺเต, สํโฆ. อยํ สพฺโพ สํโฆ สภาคํ อาปตฺติํ อาปนฺโน. ยทา อญฺญํ ภิกฺขุํ สุทฺธํ อนาปตฺติกํ ปสฺสิสฺสติ ตทา ตสฺส สนฺติเก ตํ อาปตฺติํ ปฏิกริสฺสตี’ติ วตฺวา ปวาเรตพฺพํ; น เตฺวว ตปฺปจฺจยา ปวารณาย อนฺตราโย กาตพฺโพ.
อิธ ปน, ภิกฺขเว, อญฺญตรสฺมิํ อาวาเส ตทหุ ปวารณาย สพฺโพ สํโฆ สภาคาย อาปตฺติยา เวมติโก โหติ. พฺยตฺเตน ภิกฺขุนา ปฏิพเลน สํโฆ ญาเปตพฺโพ—
‘สุณาตุ เม, ภนฺเต, สํโฆ. อยํ สพฺโพ สํโฆ สภาคาย อาปตฺติยา เวมติโก. ยทา นิพฺเพมติโก ภวิสฺสติ ตทา ตํ อาปตฺติํ ปฏิกริสฺสตี’ติ วตฺวา, ปวาเรตพฺพํ, น เตฺวว ตปฺปจฺจยา ปวารณาย อนฺตราโย กาตพฺโพ”ติ.
ปฐมภาณวาโร นิฏฺฐิโต.