9.12 ปฏิสารณียกมฺมกถา
414.
1850
อิธ ปน, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ คิหี อกฺโกสติ ปริภาสติ. ตตฺร เจ ภิกฺขูนํ เอวํ โหติ— ‘อยํ โข, อาวุโส, ภิกฺขุ คิหี อกฺโกสติ ปริภาสติ. หนฺทสฺส มยํ ปฏิสารณียกมฺมํ กโรมา’ติ. เต ตสฺส ปฏิสารณียกมฺมํ กโรนฺติ— อธมฺเมน วคฺคา. โส ตมฺหา อาวาสา อญฺญํ อาวาสํ คจฺฉติ. ตตฺถปิ ภิกฺขูนํ เอวํ โหติ— ‘อยํ โข, อาวุโส, ภิกฺขุ สํเฆน ปฏิสารณียกมฺมกโต อธมฺเมน วคฺเคหิ. หนฺทสฺส มยํ ปฏิสารณียกมฺมํ กโรมา’ติ. เต ตสฺส ปฏิสารณียกมฺมํ กโรนฺติ— อธมฺเมน สมคฺคา …เป… ธมฺเมน วคฺคา… ธมฺมปติรูปเกน วคฺคา… ธมฺมปติรูปเกน สมคฺคา …เป… .
1851
จกฺกํ กาตพฺพํ.