9.25 ปพฺพาชนียกมฺมวิวาทกถา
435.
1881
อิธ ปน, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ กุลทูสโก โหติ ปาปสมาจาโร. ตตฺร เจ ภิกฺขูนํ เอวํ โหติ— ‘อยํ โข, อาวุโส, ภิกฺขุ กุลทูสโก ปาปสมาจาโร. หนฺทสฺส มยํ ปพฺพาชนียกมฺมํ กโรมา’ติ. เต ตสฺส ปพฺพาชนียกมฺมํ กโรนฺติ— อธมฺเมน วคฺคา …เป… อธมฺเมน สมคฺคา… ธมฺเมน วคฺคา… ธมฺมปติรูปเกน วคฺคา… ธมฺมปติรูปเกน สมคฺคา. ตตฺรฏฺโฐ สํโฆ วิวทติ— ‘อธมฺเมน วคฺคกมฺมํ, อธมฺเมน สมคฺคกมฺมํ, ธมฺเมน วคฺคกมฺมํ, ธมฺมปติรูปเกน วคฺคกมฺมํ, ธมฺมปติรูปเกน สมคฺคกมฺมํ, อกตํ กมฺมํ ทุกฺกฏํ กมฺมํ ปุน กาตพฺพํ กมฺมนฺ’ติ. ตตฺร, ภิกฺขเว, เย เต ภิกฺขู เอวมาหํสุ— ‘ธมฺมปติรูปเกน สมคฺคกมฺมนฺ’ติ เย จ เต ภิกฺขู เอวมาหํสุ— ‘อกตํ กมฺมํ ทุกฺกฏํ กมฺมํ ปุน กาตพฺพํ กมฺมนฺ’ติ, อิเม ตตฺถ ภิกฺขู ธมฺมวาทิโน. อิเม ปญฺจ วารา สํขิตฺตา.